JUNG ve İÇİMDEKİ OKYANUS - NİSAN'DAN KALMA TORTULAR

KOSTA RİKA

"İçsel deneyimler, yoluma çıkan dışsal olaylara damgalarını bastılar ve ne gençliğimde ne de daha sonraları değerlerini yitirdiler. Yaşamın sorunlarına ve karmaşıklığına içinizden bir yanıt gelmezse, bu olayların sonuçta çok da fazla bir anlamı olmadığını çok önceleri sezdim. Dış dünya, içsel olanın yerini alamaz. Bu nedenle, dışsal olaylar açısından yaşamım pek zengin değil. Onlarla ilgili söyleyecek fazla bir sözüm de yok; anlatsam boş ve içeriksiz oldukları duygusuna kapılırım. Kendimi yalnızca içimde olup bitenlerle anlayabilirim. Yaşamımı benzersiz kılanlar onlar ve özgeçmişim de onlarla ilgili." diyor Carl G. Jung.

Bu mesafeden bakınca okyanus ne kadar dalgasız, herşey ne kadar kolay görünüyor. Günler güneşli, yağmurlar sadece serinletir ama üşütmezken, kah yollar benim, kah ben yolların içinden geçerken, tüm hisler daha güzel kokuyor. Sana deli gibi aşıktım evet, bunu hatırlıyorum. Kalbimin yüksek perdeden atışını, içimdeki sonsuz mutluluğu, sana duyduğum, varlığına duyduğum katıksız isteği, yanında olmanın neşesini…Seninle geçen günlerin temiz kokusunu hatırlıyorum. Sonra içime katran dökülmüş gibi bir his…Kalbimin yüksek perdeden bu kez haykırışını, çaresizliğimi, yokluğunun yarattığı katıksız acıyı, görülmemenin boşluğunu…Sensiz geçen günlerin karmakarışık dokusunu hatırlıyorum.

Bugün, bu mesafeden, okyanusa baktığımda, hala hatırlıyorum. Ve gereğinden fazla büyük bir akşam yemeği kadar bile bir pişmanlık duymadığımı farkediyorum. Yine olsa yine yapmaya hazır bir yanım, Jung okuyor. Çünkü sadece aşktır bir insanı dönüştürebilen…Aşkla yapılan işler, aşlar, aşkla yazılan şiirler, aşkla aşılan yollar… İnsan zaten çok güzeldir ya, sadece aşktır insanı daha güzel yapan. Aşk, olumsuz değiştirmez kimseyi. Sanılır ki çekilen acılar yanımıza kaldı. Oysa ki, tüm acıların vardır bir sebebi, vardır çıkacağı bir yol. Çünkü sadece aşktır bir insana kendi içinden geçen yolları bulduran…

İçimden bir okyanus geçiyor. İçimden ne denizler, ne nehirler geçmişti zaten, ama artık içimden bir okyanus geçiyor. Dalgaları bu mesafeden görülemeyen, yaklaşınca bile kestirilemeyen, sonsuz, mavinin her tonunda, derin…