Ve ansızın “Fikrimden geceler yatabilmirem” diyen sesi duyulur kadının. Ayrılık diyerek Palo Alto’daki bu Türk kadınını, beni, hiç beklemediğim anda kalbimden vurur. Ağlarım.
Akram Khan’ın Until the Lions performansını haftalardır
bekliyordum fakat Bangladeş asıllı İngiliz Akram Khan’ın Kathak ve Contemporary
dansı harmanlayan
koreografisinde, Azeri türküsü duymak beklediğim son şeydi. Çok hazırlıksız
yakalandım. Ama yakalandım. Belki kendisinin haberi yok ama yakaladı beni. Evden
kıtalarca uzakta bir tiyatro salonunda, Hint mitolojisinden bir kesiti dansa bürünmüş izlerken, Ayrılık bana dokundu. Ayrılık bana bir kez daha dokundu.
Sanat nasıl erişebilir insanlara, nasıl anlamlı olur diye
mırıldananlara gelsin bu akşamki gözyaşlarım. İki dansçının hafif bir Kafkas
esintisi getirdiği bir anlık performansları ve sahnedeki vokalin “Bu derdi başımdan atabilmirem” diyen muazzam
sesi bildik bir koku getirdi bana. İki yıldır görmediğim evimi, denizlerimi,
ormanlarımı, sevdiğim ve ayrı kaldıklarımı getirdi. Bu yola girdim çünkü
sanatla dünyaya ulaşmak, tanıdığım tanımadığım herkesin elini tutmak istedim ve
bu gece eli tutulan bendim. Bizzat, kendim, ben, ulaşılan, sanatla. Bir dans
performansı, sahnede kimse konuşmazken, sadece bedenler kımıldar ve fakat baştan
ayağa duyguları dökerken, nasıl bu
kadar büyük bir etki yaratır? Ve nasıl kayıtsız kalır buna izleyen?
Nasıl gözleri dolmaz bir
kadının Amba’nın öyküsüne? O Türkçe şarkıyı duyup da nasıl sarsılmaz?
Ne Akram Khan ne dansçılar ne de müzisyenler farkında birine, bir kişiye en derinden
ulaştıklarının. Ne ışıkçılar, ne seyirciler biliyor. Zararı yok çünkü dans
bulur karanlıktaki o tek kişiyi. Herkesi tek tek bulur.
Canlı müzik ziyadesiyle canlı. Koreografi, teknikler, sahne dizaynı, ışık, dansçılar, kompozisyon tartışılmaz ya da tek tek tartışılır, alkışlanır. Ama bunlar bir yana, Until the Lions’ ın benim için apayrı bir anlamı var artık. Ve tabii Akram Khan’ın da…
27 Ekim 2017
Stanford Memorial Hall' da Akram Khan tarafından koreografileri yapılan ve yönetilen ve Akram Khan Dance Company tarafından sergilenen Until the Lions performansını izledikten sonra...
Duygulandım Laçincim,
YanıtlaSilYazdıklarında bana dokundu.
Sanatla, paylaşımla nice senelere.
Sevgiler,
Emre
Çok teşekkürler Emreciğim,
SilBenden de sevgiler...